මලක අදෝනාව_______

පිපෙන්නට වෙර දරා

මහ රැයක් පුරාවට

හිරු එබෙන්නට කලින්

තුෂරයෙන් දොවා මුව

සිටිය මුත් සිහින මැද

හිරුට පෙම් බදින්නට

නටු අගින් වෙන් කරන්

රැගෙන ගියා අනේ මම..

රවුම් සුදු වට්ටියක

රදවලා අනේ මං

සීතලට දිය ඉස්සා

මහ හඩින් හඩද්දිම

බුදු හිමිට පුදන්නට

මෙමල උන් නෙළූ බව

කියනවා ඇසුණි මට

සිහිනයෙන් විත් කනට

බුදු හිමිගේ දෙපා ළග

විගස මං තියනු මැන

මියෙන්නට පෙර හැකිය

හිමිට දුක කියන්නට...